NIEDZIELA ZMARTWYCHWSTANIA PAŃSKIEGO, 20 kwietnia 2025

OGŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE

1. Dziś uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego.

2. Pragniemy podziękować wszystkim za przygotowanie naszego parafialnego kościoła do przeżywania najważniejszych świąt chrześcijańskich:

Dziękuję za dekorację Grobu Pańskiego i Ciemnicy

Siostrze Cecylii , Panu Pawłowi i Piotrowi Kicmachom, Pani Marii Wojtczyk, Panu Andrzejowi Jurkowskiemu, Panu Andrzejowi Maciejewskiemu, Panu Robertowi Gieda, Pani Monice Poranek, Pani Beacie Przebierała wraz z całym zespołem z Bieniądzic. Bóg zapłać za włożoną pracę, serce i poświęcony czas, byśmy w udekorowanym kościele przeżywali święta Zmartwychwstania Pańskiego.
Bóg zapłać wszystkim Ofiarodawcom, którzy składali się na kwiaty do Grobu Pańskiego.
Bóg zapłać wszystkich, którzy włączyli się w przygotowanie liturgii w Niedzielę Palmową , w Wielki Czwartek, w Wielki Piątek i w Wielką Sobotę .

3. Bóg zapłać kapłanom; Ks Markowi i Ks. Mariuszowi za pracę w czasie Triduum Paschalnego i w dniu dzisiejszym . Bóg zapłać Braciom i Siostrom Strażakom z Wielunia Bieniądzic i Urbanic, Akcji Katolickiej, Żywemu Różańcowi, Asyście, Dzieciom, które sypały kwiaty, Ministrantom i Lektorom, Orkiestrze z Wierzchlasa, Panu Organiście Szymonowi i całemu Chórowi parafialnemu Bóg zapłać Scholii młodzieżowej. Dziękuję panu Markowi i Grażynie Zdziech, Mariuszowi i Radkowi Puławskim , Grzegorzowi Pacynie, Tomaszowi Akuliczowi, Monice Poranek, Kamilowi Gajda, Marcinowi Dyja za ustawienie przed kościołem odnowionego Krzyża Misyjnego . Bóg zapłać wszystkim ofiarodawcom.

4. Jutro Poniedziałek Wielkanocny. Porządek Mszy św. świąteczny. Ofiary składane na tacę będą przeznaczone na katolickie uczelnie.

5. W piątek, 25 kwietnia, przypada Dzień Modlitw o Urodzaje. Świąteczną Eucharystię połączymy z nabożeństwem błagalnym.

6. W Piątek udajemy się w pielgrzymce do Francji – do Lourdes i do Hiszpanii.

7. Przyszła niedziela to Niedziela Miłosierdzia Bożego, którą rozpoczyna się w naszej ojczyźnie Tydzień Miłosierdzia.

8. Od wczesnego rana pozdrawiamy się dzisiaj radosnym: Chrystus zmartwychwstał! Prawdziwie zmartwychwstał! Jest to nasze wielkanocne wyznanie wiary. Niech prawda o powstaniu z martwych naszego Zbawiciela Jezusa Chrystusa, która niesie także nadzieję naszego zmartwychwstania, przenika całe nasze życie. Niech blask poranka wielkanocnego opromienia naszą codzienność tak, byśmy potrafili dzielić się z innymi wiarą w zwycięstwo dobra nad złem, miłości nad nienawiścią, prawdy nad fałszem, życia nad śmiercią.

Wszystkim Drogim Parafianom i Gościom, życzę radosnych i błogosławionych świąt.

SŁOWO BOŻE (Łk 24, 13-35):

W pierwszy dzień tygodnia dwaj uczniowie Jezusa byli w drodze do wsi, zwanej Emaus, oddalonej o sześćdziesiąt stadiów od Jeruzalem. Rozmawiali oni z sobą o tym wszystkim, co się wydarzyło. Gdy tak rozmawiali i rozprawiali z sobą, sam Jezus przybliżył się i szedł z nimi. Lecz oczy ich były jakby przesłonięte, tak że Go nie poznali.

On zaś ich zapytał: «Cóż to za rozmowy prowadzicie z sobą w drodze?» Zatrzymali się smutni. A jeden z nich, imieniem Kleofas, odpowiedział Mu: «Ty jesteś chyba jedynym z przebywających w Jerozolimie, który nie wie, co się tam w tych dniach stało».

Zapytał ich: «Cóż takiego?»

Odpowiedzieli Mu: «To, co się stało z Jezusem Nazarejczykiem, który był prorokiem potężnym w czynie i słowie wobec Boga i całego ludu; jak arcykapłani i nasi przywódcy wydali Go na śmierć i ukrzyżowali. A my spodziewaliśmy się, że On właśnie miał wyzwolić Izraela. Ale po tym wszystkim dziś już trzeci dzień, jak się to stało. Nadto, jeszcze niektóre z naszych kobiet przeraziły nas: były rano u grobu, a nie znalazłszy Jego ciała, wróciły i opowiedziały, że miały widzenie aniołów, którzy zapewniają, iż On żyje. Poszli niektórzy z naszych do grobu i zastali wszystko tak, jak kobiety opowiadały, ale Jego nie widzieli».

Na to On rzekł do nich: «O, nierozumni, jak nieskore są wasze serca do wierzenia we wszystko, co powiedzieli prorocy! Czyż Mesjasz nie miał tego cierpieć, aby wejść do swej chwały?» I zaczynając od Mojżesza, poprzez wszystkich proroków, wykładał im, co we wszystkich Pismach odnosiło się do Niego.

Tak przybliżyli się do wsi, do której zdążali, a On okazywał, jakoby miał iść dalej. Lecz przymusili Go, mówiąc: «Zostań z nami, gdyż ma się ku wieczorowi i dzień się już nachylił». Wszedł więc, aby zostać wraz z nimi. Gdy zajął z nimi miejsce u stołu, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał go i dawał im. Wtedy otworzyły się im oczy i poznali Go, lecz On zniknął im z oczu. I mówili między sobą: «Czy serce nie pałało w nas, kiedy rozmawiał z nami w drodze i Pisma nam wyjaśniał?»

W tej samej godzinie zabrali się i wrócili do Jeruzalem. Tam zastali zebranych Jedenastu, a z nimi innych, którzy im oznajmili: «Pan rzeczywiście zmartwychwstał i ukazał się Szymonowi». Oni również opowiadali, co ich spotkało w drodze i jak Go poznali przy łamaniu chleba.