DWUDZIESTA PIĄTA NIEDZIELA W CIĄGU ROKU, 21 września 2025
OGŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE
1.We wtorek, 23 września, przypada liturgiczne wspomnienie Świętego Ojca Pio, który z najwyższą czcią pochylał się nad Eucharystią i nad wszystko kochał Matkę Najświętszą.
2. W środę tradycyjnie w naszym kościele przed wieczorną mszą Świętą spotykamy się na nowennie do Matki Bożej Nieustającej Pomocy – bardzo serdecznie zapraszam wszystkich czcicieli Matki Bożej.
3. W środę na plebanii o godz.19.00 odbędzie się spotkanie z wszystkimi katechetami uczącymi lekcje religii na terenie naszej Parafii.
4. W przyszłą niedzielę za tydzień po Sumie o godz. 11.30 w kościele odbędzie się spotkanie z rodzicami dzieci, które przygotowują się do I Komunii Świętej.
5. Bóg zapłać wszystkim, którzy włączyli się do przygotowania Archidiecezjalnego Kongresu Eucharystycznego. Dziękujemy Panom i Paniom za dekoracje na zewnątrz kościoła: Panu Tadeuszowi Rokickiemu, Andrzejowi Maciejewskiemu, Markowi Zdziechowi, Grzegorzowi Pacynie, Siostrze Cecylii. Bóg zapłać Żywemu Różańcowi, Akcji Katolickiej, Radzie Parafialnej za prowadzenie adoracji w środę, czwartek i piątek oraz z udział w sobotniej procesji eucharystycznej. Słowa wdzięczności kieruję pod adresem Braci Strażaków z Bieniądzic.
SŁOWO BOŻE (Łk 16, 1–13):
Jezus powiedział do uczniów:
«Pewien bogaty człowiek miał rządcę, którego oskarżono przed nim, że trwoni jego majątek. Przywołał więc go do siebie i rzekł mu: „Cóż to słyszę o tobie? Zdaj sprawę z twego zarządzania, bo już nie będziesz mógł zarządzać”.
Na to rządca rzekł sam do siebie: „Co ja pocznę, skoro mój pan odbiera mi zarządzanie? Kopać nie mogę, żebrać się wstydzę. Wiem już, co uczynię, żeby mnie ludzie przyjęli do swoich domów, gdy będę odsunięty od zarządzania”.
Przywołał więc do siebie każdego z dłużników swego pana i zapytał pierwszego: „Ile jesteś winien mojemu panu?” Ten odpowiedział: „Sto beczek oliwy”. On mu rzekł: „Weź swoje zobowiązanie, siadaj prędko i napisz: pięćdziesiąt”. Następnie pytał drugiego: „A ty ile jesteś winien?” Ten odrzekł: „Sto korców pszenicy”. Mówi mu: „Weź swoje zobowiązanie i napisz: osiemdziesiąt”.
Pan pochwalił nieuczciwego rządcę, że roztropnie postąpił. Bo synowie tego świata roztropniejsi są w stosunkach z podobnymi sobie ludźmi niż synowie światłości.
Ja też wam powiadam: Pozyskujcie sobie przyjaciół niegodziwą mamoną, aby gdy wszystko się skończy, przyjęto was do wiecznych przybytków.
Kto w bardzo małej sprawie jest wierny, ten i w wielkiej będzie wierny;
a kto w bardzo małej sprawie jest nieuczciwy, ten i w wielkiej nieuczciwy będzie.
Jeśli więc w zarządzaniu niegodziwą mamoną nie okazaliście się wierni, to kto wam prawdziwe dobro powierzy?
Jeśli w zarządzaniu cudzym dobrem nie okazaliście się wierni, to któż wam da wasze?
Żaden sługa nie może dwom panom służyć. Gdyż albo jednego będzie nienawidził, a drugiego miłował; albo z tamtym będzie trzymał, a tym wzgardzi.
Nie możecie służyć Bogu i Mamonie!»
Ta przypowieść Jezusa prowokuje – jak to możliwe, że nieuczciwy rządca zostaje pochwalony? Pan nie aprobuje jego niegodziwości, ale jego roztropność, zaradność i umiejętność przewidywania.
Jezus wskazuje, że uczniowie powinni być przynajmniej tak gorliwi i przewidujący w sprawach ducha, jak synowie tego świata są w sprawach materialnych.
Bo życie wieczne nie jest czymś, co „spadnie nam z nieba” bez wysiłku – wymaga mądrego gospodarowania darami, które Bóg nam powierzył.
Pieniądz – „niegodziwa mamona” – sam w sobie nie zbawia, ale może być użyty dla dobra. Może stać się narzędziem miłości: pomocą dla potrzebujących, budowaniem mostów, otwieraniem serca.
Ale jeśli serce staje się jego niewolnikiem – wtedy staje się przeszkodą w drodze do Boga.
Słowa Jezusa są jasne: „Nie możecie służyć Bogu i Mamonie”. To nie tylko ostrzeżenie przed chciwością, ale wezwanie do jednoznacznego wyboru. Nie da się pogodzić życia całkowicie oddanego Bogu z sercem zniewolonym przez bogactwo i egoizm.
Św. Jan Chryzostom:
„Nie bogactwo jest złem, lecz przywiązanie do niego. Bogaty, który używa swego mienia dla dobra innych, jest jak źródło, które poi spragnionych.”
Św. Bazyli Wielki:
„Ubogiemu należy się od ciebie to, co mu dajesz. To, co zachowujesz w nadmiarze, jest własnością biednych.”
Św. Teresa z Ávili:
„Bóg sam wystarczy. Wszystko inne przemija, a kto Boga posiada, niczego mu nie brakuje.”
Św. Jan Paweł II:
„Nie wystarczy nie czynić zła. Trzeba używać dóbr tego świata w duchu odpowiedzialności i solidarności. Bogactwo nie jest celem, ale środkiem do służby.”
Bł. Pier Giorgio Frassati:
„Jezus nawiedza mnie każdego dnia w Eucharystii, a ja mogę Go nawiedzać w biednych.”
Panie Jezu,
Ty uczysz mnie, że nie pieniądze, lecz serce decyduje o moim życiu.
Daj mi mądrość, abym w małych sprawach był wierny, a to, co mam, używał do czynienia dobra.
Uwolnij mnie od chciwości i przywiązania, byś tylko Ty był moim skarbem i moim Panem.
Niech moje ręce będą otwarte na ubogich, a serce zawsze wybiera Ciebie – ponad wszystko.
Amen.